* Κατάλογος για προϊόντα στην Ελλάδα (με το σήμα leaping bunny)

Για να δείτε τον κατάλογο πατήστε ΕΔΩ.

Σαπούνια ΤΟΠΛΟΥ

Σαπούνι ελαιολάδου με δενδρολίβανο & δαφνέλαιο. Συνιστάται για την ενίσχυση του τριχωτού της κεφαλής, κατά της λιπαρότητας, της πιτυρίδας & της ξηροδερμίας. Συστατικά: Ελαιόλαδο*, Καρυδέλαιο*, Φοινικέλαιο*, νερό, καυστική σόδα, δαφνέλαιο, αιθέριο έλαιο δενδρολίβανου*.
*Προϊόν βιολογικής καλλιέργειας. Κωδικός πιστοποίησης ICEA IT 054 BC n° 002.

Σαπούνι ελαιολάδου με μέντα και αλόη. Συνιστάται για έντονη φρεσκάδα, κυρίως για τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού. Συστατικά: Ελαιόλαδο*, Καρυδέλαιο*, Φοινικέλαιο*, νερό, καυστική σόδα, αμυγδαλέλαιο*, αιθέριο έλαιο μέντας*, εκχύλισμα αλόης*.
*Προϊόν βιολογικής καλλιέργειας. Κωδικός πιστοποίησης ICEA IT 054 BC n° 007.

Σαπούνι ελαιολάδου με χαμομήλι, λάδι καρότου και jojoba. Δρα ως καταπραϋντικό της επιδερμίδας. Συνιστάται για μωρά, ευαίσθητες επιδερμίδες και ανοιχτόχρωμα μαλλιά. Συστατικά: Ελαιόλαδο*, Καρυδέλαιο*, Φοινικέλαιο*, νερό, καυστική σόδα, εκχύλισμα χαμομηλιού*, λάδι καρότου*, λάδι χοχόμπας*.
*Προϊόν βιολογικής καλλιέργειας. Κωδικός πιστοποίησης ICEA IT 054 BC n° 008.

Σαπούνι ελαιολάδου με λεβάντα, σπιρουλίνα, πράσινη άργιλο & λούφα. Συνιστάται για τη σύσφιξη και απολέπιση της επιδερμίδας. Χρησιμοποιείται τοπικά. Συστατικά: Ελαιόλαδο*, Καρυδέλαιο*, Φοινικέλαιο*, νερό, καυστική σόδα, αιθέριο έλαιο λεβαντίνης*, αιθέριο έλαιο λεβάντας*, πράσινη άργιλος, σπιρουλίνα*, λούφα.
*Προϊόν βιολογικής καλλιέργειας. Κωδικός πιστοποίησης ICEA IT 054 BC n° 011.

--------------------------------------------------------------
Πού θα τα βρείτε; Κοιτάξτε τον ελληνικό κατάλογο.
--------------------------------------------------------------

Διαφορές καταλόγων LEAPING BUNNY και PETA

Είναι τα προϊόντα που εμφανίζονται στους καταλόγους της ΡΕΤΑ cruelty-free?

Κάποια είναι, αλλά τα περισσότερα δεν είναι cruelty-free. Δηλαδή, οι επιχειρήσεις που τα παράγουν δεν έχουν απεμπλακεί συνειδητά και μόνιμα από τη χρήση ζώων για πειράματα τόσο των τελικών προϊόντων όσο και των συστατικών τους.

Συγκρίνετε μόνοι σας:

Κριτήρια ΡΕΤΑ
Για να μπει μία επιχείρηση ως 'καλή' στον κατάλογο της ΡΕTA αρκεί να στείλει μία γραπτή δήλωση στην ΡΕΤΑ που λέει ότι δεν κάνει "μη απαραίτητα" πειράματα, ούτε αναθέτει σε άλλες επιχειρήσεις την διεξαγωγή τους, τόσο για τελικά προϊόντα, όσο και για συστατικά. Κανένας από την ΡΕΤΑ δεν ελέγχει πόσο αληθινή (και μόνιμη) είναι αυτή η δήλωση. Γι' αυτό σε κάθε έκδοση του καταλόγου της PETA υπάρχουν αρκετές μετακινήσεις. Κάποιες επιχειρήσεις βγαίνουν για λίγο, μετά ξαναμπαίνουν, κ.λπ. Επιπλέον, χωράει πολλή συζήτηση για το τι εκλαμβάνει κάθε επιχείρηση ως "μη απαραίτητα" πειράματα (περισσότερα γι' αυτό σε άλλο post).

Κριτήρια Leaping Bunny
Για να μπει μπει μία επιχείρηση στους καταλόγους leaping bunny (βλ. CCIC και BUAV) πρέπει αυτή και οι προμηθευτές της να υποστούν αυστηρό και λεπτομερή έλεγχο από την CCIC ή την BUAV, από όπου να προκύπτει ότι η επιχείρηση και οι προμηθευτές της έχουν σταματήσει για πάντα (από ένα σταθερό χρονικό σημείο και μετά) την εμπλοκή τους σε πειράματα με ζώα.

Άλλο το ένα, άλλο το άλλο.

Γιατί;

Μία επιχείρηση που θέλει να διατηρήσει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει πειραματόζωα στο μέλλον, δεν μπορεί με τίποτα να μπει στον κατάλογο Leaping Bunny. Όμως η ΡΕΤΑ θα την βάλει στη λίστα της, αρκεί η επιχείρηση να δηλώσει γραπτώς ότι "σήμερα" είναι 'καθαρή'.

Συνεπώς, αγοράζοντας από τον κατάλογο της PETA τα χρήματά μας "δεν πιάνουν τόπο", δεν επιβραβεύουν δηλαδή τις πραγματικά υπεύθυνες επιχειρήσεις. Αντιθέτως, στερούν από τις πραγματικά υπεύθυνες επιχειρήσεις (και όλους τους προμηθευτές cruelty-free συστατικών) την ικανότητα να ορθοποδήσουν. Υπάρχουν επιχειρήσεις που έχουν κάνει όλον τον απαιτούμενο αγώνα για να πιστοποιηθούν με το πρότυπο Leaping Bunny (όπως η Magick Botanicals στις ΗΠΑ), αλλά πτωχεύουν. Ενώ υπάρχουν άλλες εταιρείς, που δεν είναι πιστοποιημένες με το πρότυπο Leaping Bunny, οι οποίες πλουτίζουν, ζουν, και βασιλεύουν, πάνω στην δική μας άγνοια και στο αίμα των πειραματόζωων.

Ας μην το επιτρέψουμε άλλο αυτό. Ας αγοράζουμε μόνο από πιστοποιημένες με το leaping bunny, πραγματικά cruelty-free επιχειρήσεις.

Λίγη ιστορία
Το 1996, η PETA συμμετείχε στον συνασπισμό CCIC που μαζί με την ECEAE δημιούργησε το Leaping Bunny. Όταν λοιπόν δημιουργήθηκε το πρότυπο Leaping Bunny και μπήκε σε εφαρμογή, θα έπρεπε και η ΡΕΤΑ να προσπαθήσει να πείσει τις επιχειρήσεις που έβαζε μέχρι τότε στη λίστα της να πιστοποιηθούν με το πρότυπο αυτό. Όμως, αποφάσισε να συνεχίσει να βάζει στον κατάλογό της μη-πιστοποιημένες επιχειρήσεις και έτσι αποχώρησε από την CCIC.

Μία εξήγηση για την κίνηση αυτή της ΡΕΤΑ είναι η εξής: Εάν το 1996 η ΡΕΤΑ άρχιζε να προωθεί μόνο τις επιχειρήσεις που είχαν πιστοποιηθεί με το πρότυπο Leaping Bunny, προφανώς αυτό θα δυσαρεστούσε πολλές (και δυνατές) επιχειρήσεις, οι οποίες είχαν επενδύσει μέσω της διαφήμισής τους από τον κατάλογο της ΡΕΤΑ στην εικόνα της 'κοινωνικά υπεύθυνης' επιχείρησης, χωρίς να έχουν κάνει ουσιαστικά πράγματα. Από την άλλη, η PETA είναι 'απλωμένη' σε τόσες πολλές δραστηριότητες, και τόσα πολλά μέτωπα, που θα χρειαζόταν να στερήσει πολλούς πόρους και χρήματα από άλλες της εξίσου σημαντικές δραστηριότητες και να τους αφιερώσει στο να πείσει τις επιχειρήσεις αυτές να πιστοποιηθούν με το πρότυπο Leaping Bunny.

Συνεπώς, από τη μία δεν μπορεί να δυσαρεστήσει υπάρχοντες "πελάτες/διαφημιζόμενους", από την άλλη δεν έχει την δυνατότητα να τους πείσει να πιστοποιηθούν. Το αποτέλεσμα είναι ότι αυτή τη στιγμή ο κατάλογός της περιλαμβάνει επιχειρήσεις που ΔΕΝ είναι cruelty-free. Επιχειρήσεις όμως που αν τις ρωτήσεις, θα σου πουν με τον πιο εύσχημο τρόπο, ότι κάνουν "ό,τι μπορούν" για να μην διαιωνίζουν αυτό το πρόβλημα. Μόνο που αυτό που μπορούν, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟ για όλα εκείνα τα ζώα που βασανίζονται και πεθαίνουν ανώφελα για να βγει το νέο βελτιωμένο καλλυντικό και το νέο απορρυπαντικό.

Υπάρχουν επιχειρήσεις που μπόρεσαν να κάνουν τις απαραίτητες αλλαγές στην παραγωγή τους, και συνεχίζουν να μπορούν, και έχουν αναλάβει ΜΟΝΙΜΗ δέσμευση απέναντί μας ώστε τα προϊόντα που μας προσφέρουν να μην έχουν αίμα στα συστατικά τους.

Οι επιχειρήσεις αυτές εμφανίζονται στους καταλόγους της CCIC και της BUAV. Για προϊόντα από αυτές τις επιχειρήσεις που μπορείτε να βρείτε στην Ελλάδα, πατήστε εδώ.

_

Θέλω θα πει μπορώ

Ή αλλιώς, πώς οι καθημερινές επιλογές μας είναι "πολιτικές" τοποθετήσεις.

Η ζωή μας είναι γεμάτη από αποφάσεις. Για το τι θα φάμε. Για το τι θα φορέσουμε. Για το πώς θα περάσουμε το απόγευμά μας. Για το αν θα ενημερωθούμε για κάποια θέματα. Για το αν θα μάθουμε ξένες γλώσσες. Για το αν θα βάλουμε την άσκηση στην καθημερινότητά μας.

Αυτό που ξεχνάμε στην πορεία είναι ότι κάθε απόφασή μας εμπεριέχει αυτομάτως την απόρριψη "ανταγωνιστικών" εναλλακτικών επιλογών. Αν παραγγείλω κρέας και πατάτες ΔΕΝ θα παραγγείλω όσπρια. Αν μελετήσω αγγλικά το απόγευμα ΔΕΝ θα πάω βόλτα. Αν ενημερωθώ για κάποιο θέμα που με ενδιαφέρει ΔΕΝ θα δω τηλεόραση. Αν αγοράσω ένα μάλλινο ρούχο ΔΕΝ θα αγοράσω βαμβακερό. Αν περάσω στις εξετάσεις κλέβοντας, δεν γίνεται να τις περάσω ταυτόχρονα με το σπαθί μου. Αν επιλέξω να ζήσω με τον/την Χ, ΔΕΝ μπορώ να ζήσω ταυτόχρονα με τον/την Υ.

Με αυτήν την έννοια, κάθε απόφασή μας έχει "κόστος". Ναι, κόστος. Ποιο είναι το κόστος αυτό; Είναι η απόρριψη των εναλλακτικών επιλογών. Είναι αυτά που ΔΕΝ μπορώ να κάνω ακριβώς επειδή αποφασίζω να κάνω κάτι άλλο.

Για παράδειγμα, η απόφασή μου να φάω κρέας και πατάτες σήμερα "κοστίζει" σε όρους ενός γεύματος με όσπρια και λαχανικά που ΔΕΝ μπορώ να φάω ταυτόχρονα. Η απόφασή μου να μελετήσω αγγλικά μία ώρα την ημέρα κοστίζει μία βόλτα (που δεν θα κάνω). Η απόφασή μου να αγοράσω ένα δερμάτινο πανωφόρι για το χειμώνα κοστίζει σε όρους ενός πανωφοριού από φυτικές ίνες που θα μπορούσε να μου είχε καλύψει την ίδια ανάγκη, αλλά δεν θα το αγοράσω. Η απόφασή μου να αποχαυνωθώ στην τηλεόραση κοστίζει την ενημέρωση που θα μπορούσα να είχα πάρει αν χρησιμοποιούσα τον ίδιο χρόνο διαβάζοντας. Η απόφασή μου να περάσω τις εξετάσεις κλέβοντας, μου κοστίζει επειδή μου στερεί την δυνατότητα να τις περάσω με το σπαθί μου. Η απόφασή μου να ζήσω με τον Χ, "κοστίζει" τον Υ.

Με άλλα λόγια, κάθε απόφασή μας, κάθε επιλογή μας, κάθε πράξη μας, αποκλείει όλες τις άλλες αποφάσεις, επιλογές, ή πράξεις μας που θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει.

Με αυτή την έννοια, κάθε απόφασή μας, οσοδήποτε απλή και αν μας φαίνεται, είναι μία τοποθέτηση που κάνουμε απέναντι στον εαυτό μας και στον κόσμο. Και μάλιστα είναι μία "πολιτική" τοποθέτηση, διότι μέσα από τις αποφάσεις μας δείχνουμε τις προτεραιότητές μας και μέσα από αυτές τις αξίες μας για το πώς θέλουμε να είναι ο κόσμος που ζούμε.

Φυσικά, το τι εναλλακτικές έχουμε στη διάθεσή μας παίρνει αρκετή συζήτηση. Αν νομίζω ότι η μόνη μου διαθέσιμη επιλογή είναι το Α, τότε δεν τίθεται καν θέμα επιλογής. Όμως, τις περισσότερες φορές, τις διαθέσιμες επιλογές μας τις δημιουργούμε μόνοι μας, είναι περισσότερο προϊόν του μυαλού μας παρά των περιστάσεων.

Για παράδειγμα, ακούω πολλές φορές γύρω μου "θέλω να αγοράζω cruelty-free καλλυντικά, αλλά δεν βρίσκω cruelty-free προϊόντα στα καταστήματα, γι' αυτό δεν αγοράζω". Δηλαδή, δεν έχουμε άλλη επιλογή;

Πρέπει να σκεφτούμε ότι αυτή η έλλειψη εναλλακτικών σε μεγάλο βαθμό δημιουργείται από εμάς τους ίδιους, για δύο κυρίως λόγους:
1. δεν ζητάμε από τα καταστήματα που συνήθως ψωνίζουμε να φέρουν τα προϊόντα που εμείς θέλουμε.
2. δεν κάνουμε τον κόπο να τα αναζητήσουμε σε άλλα καταστήματα που τα έχουν.

Επιλέγοντας να μην ζητήσουμε από τα καταστήματα ή να μην αναζητήσουμε αυτά τα προϊόντα σε καταστήματα που τα διαθέτουν, παίρνουμε ταυτόχρονα και μία άλλη απόφαση: να συνεχίσουμε να χρηματοδοτούμε τα πειράματα για καλλυντικά. Για όποιους λόγους και να το κάνουμε, π.χ. γιατί πιστεύουμε ότι δεν έχουμε χρόνο να τα αναζητήσουμε, ή γιατί δεν θέλουμε να χάσουμε την ευχαρίστηση των αυθόρμητων αγορών κ.ά., η απόφασή μας αυτή είναι εντελώς σεβαστή και λογική.

Όμως είναι οξύμωρο να λέμε ταυτόχρονα "θέλω, αλλά δεν τα βρίσκω".

Γιατί "θέλω" θα πει "μπορώ".

Το πόσες εναλλακτικές επιλογές έχουμε εξαρτάται από εμάς. Είναι στο χέρι μας να τις δημιουργήσουμε ή να τις διεκδικήσουμε.


----------------------------------------------------------------
Δείτε τον κατάλογο με τα cruelty-free προϊόντα στην Ελλάδα.

_

Άλλο φυσικά προϊόντα, άλλο cruelty-free

Φυσικά προϊόντα δεν σημαίνει ότι είναι και cruelty-free.

Ακούω πολύ κόσμο να λέει: "Αγοράζω μόνο φυσικά προϊόντα - δεν πιστεύω σε αυτά να γίνονται πειράματα".

Δυστυχώς, το τι πιστεύει κανείς, και το τι θέλει να πιστεύει κανείς, δεν είναι πάντα κοντά στην αλήθεια. Η λέξη "φυσικά" (natural") συνήθως περιγράφει τον τρόπο δημιουργίας των συστατικών, αν και δεν φαίνεται να υπάρχει παγκοσμίως ένα Πρότυπο που να καθορίζει πόσα ακριβώς συστατικά πρέπει να είναι φυσικά και με ποιον ακριβώς τρόπο να έχουν εξαχθεί, προκειμένου έαν προϊόν να μπορεί να λέγεται "φυσικό". Συνεπώς κάθε επιχείρηση μπορεί να λέει ότι παράγει 'φυσικά' προϊόντα, αλλά δεν υπάρχει κανένας ανεξάρτητος οργανισμός για να πιστοποιήσει ότι αυτό που λέει η επιχείρηση σημαίνει κάτι συγκεκριμένο.

Από την άλλη, η φράση cruelty-free περιγράφει την συνειδητή και μόνιμη απεμπλοκή όλης της αλυσίδας παραγωγής (από τις επιχειρήσεις που παράγουν συστατικά έως την επιχείρηση που παράγει το τελικό προϊόν) από την χρήση πειραματόζωων για τον έλεγχο των συστατικών και των τελικών προϊόντων.

Πολλές από τις ουσίες που χρησιμοποιούνται στα καλλυντικά (λανολίνη, ελαστίνη, κερατίνη, ζωικό λίπος, και πάρα πολλές άλλες) μπορούν να διαφημιστούν ως "φυσικές". Το ότι είναι φυσικές δεν τις κάνει αυτομάτως cruelty-free. Γνωρίζουμε όλοι ότι έχουν υποφέρει ή σκοτωθεί ζώα για να παραχθούν. Επιπλέον, το ότι είναι "φυσικές" αυτές οι ουσίες δεν σημαίνει αυτομάτως ότι οι εταιρείες που τις παράγουν έχουν σταματήσει τα πειράματα στα ζώα.

Συνεπώς, εάν πράγματι θέλει ένας καταναλωτής να βοηθήσει έμπρακτα ώστε να σταματήσει η βάναυση αυτή πρακτική των επιχειρήσεων, θα πρέπει να αγοράζει μόνο προϊόντα από επιχειρήσεις που έχουν πιστοποιηθεί από την CCIC ή μέλη της ECEAE. Έτσι τα χρήματα που δίνει για τις κρέμες, τα σαμπουάν, τις οδοντόκρεμες κ.λπ. θα πηγαίνουν στις πραγματικά "καθαρές" επιχειρήσεις, αυτές που μόνιμα και συνειδητά έχουν σπάσει τον κύκλο της βαναυσότητας. Τα προϊόντα αυτά φέρουν το αυθεντικό σήμα leaping bunny (δείτε το στην αρχή του blog).

Στον κατάλογο θα βρείτε όσα προϊόντα cruelty-free υπάρχουν στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή. Πολλά από αυτά τα προϊόντα είναι και natural, και organic, και πολλά άλλα. Όμως, το σημαντικότερο είναι ότι οι επιχειρήσεις που εμπλέκονται στην παραγωγή τους είναι πραγματικά cruelty-free.

Πόσο αστραφτερό είναι το χαμόγελό σου;

Όλες οι οδοντόκρεμες που δεν έχουν το σήμα leaping bunny έχουν ανώφελη βία, βαναυσότητα, και αίμα στα συστατικά τους.

Η δική σου τι έχει;

Δες τον κατάλογο με τα cruelty-free προϊόντα στην Ελλάδα.

Για πραγματικά αστραφτερό χαμόγελο.

_

Τι χρώμα έχει η οδοντόκρεμά σου;

-

Λευκό;

Γαλάζιο;

Πράσινο;

Σκέψου το πάλι.

Κόκκινο.
Σχεδόν μαύρο.
Σκούρο, όπως του αίματος.

Πραγματικό αίμα, από χιλιάδες πραγματικά ζώα, που βασανίζονται και πεθαίνουν με αγωνία για να αγοράσεις την νέα οδοντόκρεμα με τα νέα πιο 'δυνατά' συστατικά.

Είναι στο χέρι σου να την αλλάξεις.

Δες τον κατάλογο με τα cruelty-free προϊόντα στην Ελλάδα. Υποστήριξε τις επιχειρήσεις που φτιάχνουν πραγματικά λευκές οδοντόκρεμες.

_

Πώς μυρίζει το αφρόλουτρό σου;

Βανίλια;

Κέδρο;

Γιασεμί;

Τριαντάφυλλο;

Σκέψου το πάλι.

Αίμα.
Αγωνία.
Ανώφελο πόνο.
Αργό θάνατο.

Χιλιάδες ζώα βασανίζονται και πεθαίνουν καθημερινά για να μπορούμε να νιώθουμε 'καθαροί'.

Σκέψου το πάλι.

Υπάρχουν εναλλακτικές.
Ο Νόμος δεν απαιτεί τη χρήση ζώων για να ελεγθεί η ασφάλεια των προϊόντων αυτών.
Κάποιες επιχειρήσεις επιλέγουν 'καθαρές' μεθόδους για να μας προσφέρουν ασφαλή προϊόντα.

Δες τον κατάλογο με τα cruelty-free προϊόντα που υπάρχουν στην Ελλάδα και υποστήριξε τις πραγματικά καθαρές επιχειρήσεις.

_

Πόσο καθαρό είναι το μπάνιο σου;

Όχι, μην πάει το μυαλό σου σε καθαρά πλακάκια και απαστράπτουσες επιφάνειες. Ίσα-ίσα, όσο πιο καθαρά είναι τα πλακάκια σου και όσο πιο απαστράπτουσες οι επιφάνειες, τόσο πιο πιθανό είναι κάτω από το φιλμ της καθαριότητας να κρύβεται αίμα.

Πολύ αίμα.

Άδικο αίμα.

Δες εδώ.

Πόσο καθαρός νιώθεις τώρα;

_

Παραπλανητικές δηλώσεις cruelty-free

Κάθε επιχείρηση μπορεί να επιλέξει τι θα γράψει πάνω στη συσκευασία του προϊόντος της. Κάποιες επιχειρήσεις επιλέγουν να βάλουν δηλώσεις ή διάφορα άλλα λαγουδάκια, τα οποία είναι εντελώς κενά περιεχομένου. Δηλαδή, οι δηλώσεις αυτές δεν σηματοδοτούν καμμία σοβαρή προσπάθεια της επιχείρησης για να σταματήσει ο κύκλος των πειραμάτων σε ζώα. Όμως οι δηλώσεις αυτές αποτελούν μέρος της συνολικής εικόνας της επιχείρησης και έτσι πολλοί καταναλωτές μπορεί να οδηγηθούν στο να πιστέψουν ότι τα χρήματα που δίνουν για να αγοράσουν καλλυντικά ή σαμπουάν κ.λπ. πηγαίνουν σε επιχειρήσεις που έχουν σπάσει τον κύκλο της βαναυσότητας.

Όμως, δεν υπάρχει νομοθεσία που να προσδιορίζει αυστηρά το περιεχόμενο της κάθε δήλωσης. Συνεπώς, οι επιχειρήσεις είναι ελεύθερες να αναγράφουν δηλώσεις που μπορεί να παραπλανήσουν τους καταναλωτές στο θέμα αυτό. Φυσικά, ένα μέρος της ευθύνης είναι των επιχειρήσεων, είτε διότι δεν έχουν κάνει τον κόπο να ασχοληθούν με το θέμα και έτσι δεν γνωρίζουν ότι για τα συστατικά που χρησιμοποιούν έχουν βασανιστεί ζώα, είτε διότι προσπαθούν εν γνώσει τους να εκμεταλλευτούν την ευαισθησία των καταναλωτών που δεν είναι αρκετά ενημερωμένοι στο θέμα αυτό. Να μην ξεχνάμε όμως ότι το υπόλοιπο μέρος της ευθύνης είναι των καταναλωτών, για παρόμοιους λόγους.

Ακολουθούν παραδείγματα παραπλανητικών δηλώσεων. Όλες οι παρακάτω δηλώσεις μπορούν να παραπλανήσουν τους καταναλωτές εάν δεν εμφανίζονται μαζί με το αυθεντικό σήμα leaping bunny.

"Against animal testing"

"Not tested on animals"

"Το προϊόν αυτό δεν έχει ελεγθεί σε ζώα"

"Η επιχείρησή μας είναι κατά των πειραμάτων σε ζώα"

"Η επιχείρησή μας δεν κάνει πειράματα σε ζώα"

"Η επιχείρησή μας δεν απαιτεί από τους προμηθευτές της τον έλεγχο σε ζώα"

"Καμμία πρώτη ύλη που χρησιμοποιούμε δεν έχει ελεγθεί σε ζώα τα τελευταία 5 χρόνια"

"Η επιχείρησή μας χρηματοδοτεί έρευνα σε εναλλακτικές μεθόδους [δηλ. χωρίς πειραματόζωα] ελέγχου των συστατικών"

Το μόνο σήμα που δείχνει πραγματική, έμπρακτη, και πιστοποιημένη δέσμευση της επιχείρησης για να σταματήσουν τα πειράματα σε ζώα είναι το leaping bunny (δείτε το στον τίτλο του blog). Το σήμα αυτό μπορούν να το χρησιμοποιούν ΜΟΝΟ οι επιχειρήσεις εκείνες οι οποίες υιοθετούν το Πρότυπο Humane Cosmetics Standard (βλ. σχετικά posts).

Φυσικά οι επιχειρήσεις που έχουν πιστοποιηθεί με το Πρότυπο αυτό κάνουν πολύ περισσότερα από το να δηλώνουν απλώς (!) ότι είναι κατά των πειραμάτων σε ζώα.

Ας τις στηρίξουμε (δείτε τον "Κατάλογο για προϊόντα στην Ελλάδα με το σήμα leaping bunny", στο αρχείο του blog). Στηρίζοντας αυτές τις επιχειρήσεις στηρίζουμε και όλους τους προμηθευτές τους που έχουν καταργήσει οριστικά τα πειράματα σε ζώα.

Ελληνικές εταιρείες που ΔΕΝ είναι cruelty-free (δηλ. δεν ακολουθούν το πρότυπο leaping bunny)

Ποιες ελληνικές επιχειρήσεις είναι cruelty-free;

Οι παρακάτω επιχειρήσεις ΔΕΝ είναι cruelty-free, δηλ. δεν ακολουθούν το Humane Cosmetics Standard, βλ. http://www.gocrueltyfree.org. Για να το επιβεβαιώσετε, μπορείτε να επικοινωνήσετε με τις εταιρείες και να τις ρωτήσετε εάν είναι πιστοποιημένες σύμφωνα με το πρότυπο αυτό.

Οι επιχειρήσεις αυτές διαφημίζουν ενίοτε πάνω στις συσκευασίες τους τα εξής:

"αυτό το προϊόν δεν έχει ελεγθεί σε ζώα",

"against animal testing",

ή λένε όταν ερωτηθούν από καταναλωτές:

"τα συστατικά μας δεν έχουν ελεγθεί σε ζώα τα τελευταία 5 χρόνια",

και βάζουν διάφορα κουνελάκια στις συσκευασίες τους, τα οποία μπορούν ΟΛΑ να θεωρηθούν παραπλανητικά. Τα προϊόντα τους ΔΕΝ είναι cruelty-free. Το μόνο σήμα με κουνελάκι που δείχνει ότι το προϊόν είναι πραγματικά cruelty-free και αξίζει να αγοράζει κανείς είναι το (αυθεντικό) leaping bunny, το οποίο εμφανίζεται στην αρχή του blog. Ακόμα και ο FDA των ΗΠΑ (Food and Drug Administration, κάτι σαν τα δικά μας ΕΦΕΤ και ΕΟΦ), προειδοποιεί τους πολίτες ότι οι παραπάνω είναι κενές δηλώσεις χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο.

Ελληνικές εταιρείες που ΔΕΝ είναι cruelty-free*
(αλλά θα θέλαμε να γίνουν cruelty-free)

Apivita επικοινωνία
Korres Natural Products - Φυσικά προϊόντα Κορρέ επικοινωνία
Macrovita επικοινωνία

* για να μπει μία ελληνική επιχείρηση στον παραπάνω 'κόκκινο' κατάλογο ισχύει τουλάχιστον ένα τουλάχιστον από τα παρακάτω:

1. δεν εμφανίζεται στους καταλόγους της BUAV ή της CCIC.
2. χρησιμοποιεί κάποια παραπλανητική δήλωση.
3. χρησιμοποιεί στις συσκευασίες της κάποιο άλλο σήμα με λαγουδάκι.
4. έχει ερωτηθεί από καταναλωτές για την πολιτική της σχετικά με τα πειράματα στα ζώα και δεν έχει απαντήσει για τουλάχιστον 1 μήνα.
5. έχει ερωτηθεί από καταναλωτές για την πολιτική της και έχει απαντήσει ότι έχει υιοθετήσει πολιτική 'κινούμενης 5ετίας' (5-year rolling rule), και όχι μία σταθερή ημερομηνία κατάργησης των πειραμάτων σε ζώα (fixed cut-off date).
6. έχει ερωτηθεί από καταναλωτές για την πολιτική της και έχει απαντήσει ότι δεν κάνει πειράματα σε ζώα (αποφεύγοντας επιμελώς να αναφέρει τι συμβαίνει με τα συστατικά που χρησιμοποιεί).

******************

ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ;

Πρώτα από όλα, να αγοράζουμε μόνο προϊόντα με το σήμα leaping bunny. Δείτε τον κατάλογο των προϊόντων που υπάρχουν στην Ελλάδα - είναι μικρός ο κατάλογος ακόμη, αλλά δυνατός...

Επίσης, κάθε καταναλωτής που ενδιαφέρεται, μπορεί να γράψει ένα email στις παραπάνω επιχειρήσεις, και να πει ότι σταματά να αγοράζει τα προϊόντα τους μέχρι η εταιρεία να πάρει πιστοποίηση για το πρότυπο "Leaping Bunny". Είναι πολύ σημαντικό εμείς ως καταναλωτές να πιέσουμε ελληνικές εταιρείες να πιστοποιηθούν γιατί αν το κάνει μία, θα το κάνουν και άλλες. Ενδεικτικά, ένα απλό γράμμα μπορεί να λέει τα εξής (φυσικά μπορεί να εμπλουτιστεί με ό,τι νομίζει ο καθένας χρήσιμο).

"Αξιότιμοι κύριοι/κυρίες,

Είμαι τακτικός καταναλωτής προϊόντων [όνομα εταιρείας], και δαπανώ περίπου ΧΧΧ το μήνα στα προϊόντα σας. Πριν από λίγο καιρό ενημερώθηκα για το ότι η εταιρεία σας ΔΕΝ ακολουθεί το πρότυπο Humane Cosmetics Standard, βλ. http://www.gocrueltyfree.org. Για το λόγο αυτό, σας ενημερώνω ότι ΣΤΑΜΑΤΩ να αγοράζω προϊόντα [όνομα εταιρείας] για μένα και την οικογένειά μου (και θα αποτρέψω και τον στενό μου κύκλο από το να αγοράζει τα προϊόντα σας) μέχρι η εταιρεία σας να πιστοποιηθεί σύμφωνα με το πρότυπο αυτό.

Εύχομαι αυτό να γίνει σύντομα.

Ονοματεπώνυμο, περιοχή κ.λπ."

Κοινωνική ευθύνη: ατομική και εταιρική

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για την "εταιρική κοινωνική ευθύνη". Συνέδρια, ημερίδες, άρθρα σε επιστημονικά και κανονικά περιοδικά. Στις ιστοσελίδες των επιχειρήσεων υπάρχουν σύνδεσμοι για να μάθουν οι ενδιαφερόμενοι τι έχει κάνει η κάθε επιχείρηση για την κοινωνία, δηλ. τι κάνει πέρα και πάνω από τις τυπικές υποχρεώσεις της που προσδιορίζονται από τους νόμους. Στο λεξιλόγιο των επιχειρήσεων είναι κοινές πλέον λέξεις όπως "αξίες" και "κοινωνική ευθύνη". Αποκτά λοιπόν κανείς την εντύπωση ότι οι επιχειρήσεις μπορούν να κάνουν ομορφότερο τον κόσμο μας. Είναι πραγματικά έτσι τα πράγματα;

Ο λόγος που οι επιχειρήσεις δίνουν σημασία σε ο,τιδήποτε και ξοδεύουν έστω και ένα ευρώ είναι γιατί γνωρίζουν ότι το ένα ευρώ θα τους αποφέρει περισσότερα χρήματα μακροχρόνια. Δεν θα επενδύσουν σε "εταιρική κοινωνική ευθύνη" αν δεν έχουν συγκρίνει προσεκτικά το κόστος και το αναμενόμενο όφελος από την επένδυση αυτή. Αυτές οι αποφάσεις λαμβάνονται με πολύ σοβαρό σχεδιασμό - αν μία επιχείρηση (ή ο manager) αποφασίσει να επενδύσει σε κάτι το οποίο δεν προβλέπεται να αποφέρει τα περισσότερα χρήματα, αν δηλαδή κάνει 'κακή τοποθέτηση' των χρημάτων, τότε θα 'τιμωρηθεί' σύντομα από την αγορά. Πώς; πολύ απλά, οι χρηματοδότες της ή οι μέτοχοί της θα προτιμήσουν να δώσουν τα χρήματά τους σε κάποια επιχείρηση που δεν σπαταλά τα χρήματά τους σε κακές επενδύσεις, αλλά αντίθετα, σε επιχειρήσεις που μπορούν να επενδύσουν τα χρήματά τους σε τοποθετήσεις με τη μεγαλύτερη δυνατή απόδοση.

Συνεπώς, το εταιρικό κοινωνικό προφίλ μίας επιχείρησης υπάρχει διότι (και μόνο όταν) "πουλάει" στους καταναλωτές. Αν δεν πουλούσε, καμμία επιχείρηση δεν θα ρίσκαρε τα χρήματά της για να κάνει ομορφότερη ή δικαιότερη ή καλύτερη την κοινωνία μας. Μία επιχείρηση δημοσιοποιεί το κοινωνικό της προφίλ γνωρίζοντας ότι οι καταναλωτές με τη σειρά τους θα την επιβραβεύσουν προτιμώντας αυτήν και όχι τους ανταγωνιστές της. Αυτή είναι η απλή αριθμητική.

Όπως φαίνεται από τα παραπάνω, στη βάση της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης υπάρχει η "ατομική" κοινωνική ευθύνη. Η ατομική ευθύνη είναι πολύ πιο σημαντική από την εταιρική για τον εξής λόγο. Χωρίς την ατομική κοινωνική ευθύνη δεν μπορεί να υπάρξει εταιρική κοινωνική ευθύνη. Γιατί; Εμείς οι άνθρωποι, με την ιδιότητά μας ως καταναλωτές, καθορίζουμε τα οφέλη που θα έχει μία επιχείρηση η οποία σκέφτεται να αναλάβει την Α ή τη Β (ή καμμία) δράση εταιρικής ευθύνης. Εμείς, ως καταναλωτές, παίρνουμε χιλιάδες επενδυτικές αποφάσεις καθημερινά, πολλές φορές χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Κάθε ευρώ που δίνουμε για το προϊόν Χ είναι ταυτόχρονα απόφαση να ΜΗΝ δώσουμε το ευρώ μας στο προϊόν Ψ. Και κάθε απόφασή μας να δώσουμε ένα ευρώ στο προϊόν Χ είναι ταυτόχρονα ένα μήνυμα προς όλες τις επιχειρήσεις για να προσφέρουν κάτι παρόμοιο με το Χ.

Είναι λοιπόν κρίσιμο να αναλογιστούμε πόσο συνεισφέρουν οι δικές μας καθημερινές "επενδύσεις" στο να γίνει η κοινωνία που ζούμε πιο όμορφη, πιο ηθική, και πιο ανθρώπινη, και να κάνουμε τις καθημερινές μας επενδύσεις μας πιο συνειδητά. Η πρωτοβουλία για οποιαδήποτε βελτίωση της κοινωνίας ξεκινά από μάς, και όχι από τις επιχειρήσεις.

Είναι ασφαλή αυτά τα προϊόντα;

ΝΑΙ. Είναι τουλάχιστον εξίσου ασφαλή όσο αυτά τα οποία περιέχουν cruelty, και γι' αυτό κυκλοφορούν στην αγορά.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν εγκεκριμένες μέθοδοι για την δοκιμή προϊόντων και συστατικών που δεν απαιτούν την χρήση ζώων (π.χ. καλλιέργειες ιστών). Η νομοθεσία επιτρέπει στις επιχειρήσεις να διαλέξουν μόνες τους ποια μέθοδο θα χρησιμοποιήσουν για να ελέγξουν την ασφάλεια των προϊόντων τους.

Και εμείς μπορούμε να διαλέξουμε ως καταναλωτές τι θέλουμε να περιέχουν τα προϊόντα που χρησιμοποιούμε.

Με άλλα λόγια, πώς προτιμάτε να παίρνετε το μπάνιο σας; Με βαναυσότητα, ή χωρίς;

Τι ακριβώς σημαίνει "cruelty-free" επιχείρηση;

Σημαίνει "χωρίς βαναυσότητα σε ζώα". Μόνο που δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται, όπως θα δείτε παρακάτω.

Πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι εκατοντάδες χιλιάδες ζώα στον κόσμο υφίστανται οδυνηρά πειράματα για να δοκιμαστούν καλλυντικά, είδη προσωπικής περιποίησης, απορρυπαντικά, αποσμητικά χώρου, καθώς και τα συστατικά τους.

Το 1996 ένας συνασπισμός οργανώσεων για την προστασία των ζώων της Ευρώπης και της Αμερικής δημιούργησε το μοναδικό διεθνώς αναγνωρισμένο πρόγραμμα πιστοποίησης επιχειρήσεων που επιτρέπει στους καταναλωτές να αναγνωρίζουν εύκολα τα προϊόντα τα οποία δεν περιέχουν βαναυσότητα στα συστατικά τους.

Στην Ευρώπη, αυτό το πρόγραμμα πιστοποίησης περιλαμβάνει δύο ξεχωριστά Πρότυπα (το Humane Cosmetics Standard για τα καλλυντικά και τα είδη προσωπικής περιποίησης, και το Humane Household Products Standard για τα προϊόντα νοικοκυριού). Στις ΗΠΑ και τον Καναδά το πρόγραμμα περιλαμβάνει ένα μόνο Πρότυπο, το Corporate Standard of Compassion for Animals, το οποίο όμως καλύπτει και τα δύο είδη προϊόντων. Στην ουσία πρόκειται ακριβώς για το ίδιο πράγμα: Και τα τρία πρότυπα ζητούν από την επιχείρηση που θέλει να πιστοποιηθεί ως "cruelty-free" τα εξής.

(1) Να έχει σταματήσει να κάνει πειράματα σε ζώα για το τελικό προϊόν.
(2) Να έχει σταματήσει να χρησιμοποιεί συστατικά τα οποία έχουν δοκιμαστεί σε ζώα στα προϊόντα της.
(3) Να μην αναθέτει σε άλλες επιχειρήσεις να κάνουν πειράματα σε ζώα για λογαριασμό της.
(4) Να δηλώσει ένα έτος - ένα συγκεκριμένο έτος (το οποίο δεν πρέπει να αλλάζει κάθε χρόνο) - από το οποίο έτος και μετά κανένα από τα προϊόντα της ή τα συστατικά που χρησιμοποιεί δεν έχουν ελεγθεί σε ζώα. Αυτό το συγκεκριμένο έτος είναι το λεγόμενο "fixed cut-off date", δηλ. το έτος από το οποίο και μετά τόσο η επιχείρηση όσο και οι προμηθευτές της είναι "καθαροί". Με απλά λόγια, αν μία επιχείρηση λέει ότι είναι cruelty-free από το 2002 και μετά, αυτό σημαίνει ότι η ίδια η επιχείρηση καθώς και οι προμηθευτές της έχουν σταματήσει τα πειράματα σε ζώα από το 2002. Αν, αντίθετα, μία επιχείρηση εγγυάται ότι "τα συστατικά της δεν έχουν ελεγχθεί σε ζώα κατά τα τελευταία 5 χρόνια", αυτό συνήθως σημαίνει ότι αγοράζει από προμηθευτές που κάνουν σήμερα πειράματα σε ζώα - απλώς η συγκεκριμένη εταιρεία αγοράζει το 2007 τα συστατικά τα οποία έχουν δοκιμαστεί σε ζώα το 2002, και του χρόνου θα αγοράσει συστατικά που θα έχουν ελεγθεί το 2003, κ.ο.κ, χωρίς στην ουσία να αναλαμβάνει (ούτε αυτή, ούτε οι προμηθευτές της) καμμία σοβαρή δέσμευση για να σταματήσει τη χρήση πειραματόζωων για δοκιμές προϊόντων. Αυτές οι δηλώσεις λέγονται δηλώσεις "μετακινούμενης ημερομηνίας" (movable cut-off date) και είναι εντελώς παραπλανητικές διότι οι επιχειρήσεις που τις κάνουν συνεχίζουν να συντηρούν τον κύκλο της βαναυσότητας. H βαναυσότητα δεν παύει να είναι βαναυσότητα, είτε γίνεται σήμερα, είτε έγινε το 2002. Οι επιχειρήσεις που ψωνίζουν τώρα κάτι που ελέγθηκε 5 χρόνια πριν δεν έχουν κάνει τίποτε για να σταματήσει ο κύκλος των πειραμάτων στα ζώα, και δεν αξίζουν τα χρήματά μας.

Κάθε επιχείρηση, προκειμένου να μπει στο πρόγραμμα και να πιστοποιηθεί, υφίσταται έναν ανεξάρτητο έλεγχο στα βιβλία και τις διαδικασίες της. Ο έλεγχος αυτός γίνεται και σε όλους τους προμηθευτές της, έτσι ώστε να διασφαλιστεί ότι η επιχείρηση που πιστοποιείται πράγματι ακολουθεί τα αυστηρά κριτήρια τα οποία ορίζονται στο Πρότυπο. Οι πιστοποιημένες επιχειρήσεις αποκτούν το δικαίωμα να χρησιμοποιούν το σήμα Leaping Bunny στις συσκευασίες τους.

Σημείωση: Τα προϊόντα νοικοκυριού (household products) περιλαμβάνουν μία μεγάλη γκάμα προϊόντων: χλωρίνη, απορρυπαντικά πιάτων και ρούχων, καθαριστικά σπιτιού, προϊόντα για το γυάλισμα των επίπλων, αποσμητικά χώρου, κ.λπ.

Πηγές:
BUAV
CCIC

Ευχαριστίες:
ΛΚ

Υπάρχουν τέτοια προϊόντα στην Ελλάδα;

ΝΑΙ, αλλά όχι πολλά. Ούτε υπάρχουν σε πολλά καταστήματα.

Αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει!

Πώς; Χρησιμοποιώντας τη δύναμή μας ως καταναλωτές.

(1) Ζητώντας από τα καταστήματα που ψωνίζουμε να φέρουν προϊόντα που έχουν το leaping bunny (το αυθεντικό).

(2) Zητώντας από τις επιχειρήσεις να εφαρμόσουν το Πρότυπο Humane Cosmetics Standard. Γνωρίζω ότι αρκετός κόσμος έχει στείλει email σε ελληνικές επιχειρήσεις καλλυντικών ζητώντας αυτό ακριβώς το πράγμα. Εάν κάποια επιχείρηση λάβει αρκετά email από καταναλωτές που λένε ότι σταματούν να αγοράζουν μέχρι η επιχείρηση να γίνει πραγματικά cruelty-free και να υιοθετήσει το Πρότυπο, τότε οι επιχειρήσεις θα αναγκαστούν να δουν με μεγαλύτερη υπευθυνότητα το θέμα των πειραμάτων σε ζώα (περισσότερα γι' αυτό στο σχετικό topic).

Για να είναι πραγματικά δυνατός ο λόγος μας πρέπει να συνοδεύεται από αντίστοιχες πράξεις. Μέσα από αυτό το blog θα μπορέσουμε σιγά-σιγά να δημιουργήσουμε έναν κατάλογο με τα προϊόντα που μπορούμε να βρίσκουμε στην Ελλάδα, ώστε να γνωρίζουμε τι επιλογές έχουμε, και έτσι να μπορούμε να "ψηφίζουμε" με το πορτοφόλι μας.

Ο τρέχων κατάλογος (αναζητήστε τον στο blog) περιέχει προϊόντα επιχειρήσεων που έχουν πιστοποιηθεί σύμφωνα με το Πρότυπο Humane Cosmetics Standard. Αυτές οι επιχειρήσεις έχουν το δικαίωμα να βάζουν το σήμα leaping bunny (το αυθεντικό) στις συσκευασίες των προϊόντων τους.

Δεν έχουν απαγορευθεί τα πειράματα σε ζώα;

Το Φεβρουάριο του 2003, η ΕΕ συμφώνησε να υιοθετήσει μία πανευρωπαϊκή απαγόρευση των πειραμάτων στα ζώα (όσον αφορά στα καλλυντικά), αλλά αυτή η απαγόρευση θα πραγματοποιηθεί σε στάδια μέχρι το 2013. Επίσης συμφώνησε να απαγορεύσει την πώληση νέων προϊόντων που έχουν ελεγχθεί σε ζώα, αλλά η απαγόρευση αυτή θα τεθεί εν ισχύει το νωρίτερο το 2013.

Η Μεγάλη Βρετανία και λίγες άλλες χώρες έχουν υιοθετήσει ολική ή μερική απαγόρευση των πειραμάτων σε ζώα για καλλυντικά, αλλά η χρήση ζώων για τέτοια πειράματα συνεχίζεται στην υπόλοιπη Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό σημαίνει ότι τα καλλυντικά και τα απορρυπαντικά που είναι διαθέσιμα στους καταναλωτές στα καταστήματα και στα super-markets στην Ελλάδα δεν είναι 'καθαρά' από πλευράς πειραμάτων σε ζώα, παρά τις παραπλανητικές δηλώσεις του τύπου "Not tested on animals", "Αυτό το προϊόν δεν έχει δοκιμαστεί σε ζώα", "Against animal testing", "Cruelty-free", κ.λπ. Αυτές οι δηλώσεις συνήθως αναφέρονται στις δοκιμές που γίνονται στο τελικό προϊόν, και όχι στις δοκιμές που γίνονται στα συστατικά, που είναι το πιο κρίσιμο σημείο.

Όπως φαίνεται λοιπόν, στα ράφια θα συνεχίζουμε να βρίσκουμε προϊόντα που χρηματοδοτούν τη χρήση πειραμάτων σε ζώα μέχρι τουλάχιστον το 2013. Ο μόνος τρόπος να βοηθήσουμε είναι να αναζητούμε προϊόντα με το σήμα Leaping Bunny, και να πιέσουμε τις επιχειρήσεις να το υιοθετήσουν.

Πηγές
http://www.gocrueltyfree.org/c_faqs.php#
http://www.eceae.org/english/cosmetics.html

Γιατί βλέπω τόσα άλλα κουνελάκια σε συσκευασίες;

Γιατί οι επιχειρήσεις θέλουν να πείσουν ότι έχουν καλές προθέσεις, και να κάνουν τους καταναλωτές να νιώσουν άνετα με τις αγορές τους. Αν είχαν πράγματι καλές προθέσεις, θα είχαν πάρει πιστοποίηση για το πρότυπο Leaping Bunny. Όλα τα άλλα σήματα με λαγουδάκια, καθώς και δηλώσεις του τύπου "Αυτό το προϊόν δεν έχει δοκιμαστεί σε ζώα" είναι απλώς παραπλανητικά μηνύματα, είτε γίνονται από άγνοια των επιχειρήσεων για το θέμα, είτε γίνονται εσκεμμένα (οι επιχειρήσεις γνωρίζουν ότι "η συμπόνοια πουλάει"). Είναι καθήκον του κάθε ενός από εμάς τους καταναλωτές να δείξουμε στις επιχειρήσεις ότι εμείς θέλουμε να δούμε το Leaping Bunny στη συσκευασία τους και μόνο αυτό, και όχι οποιοδήποτε άλλο παραπλανητικό μήνυμα.

Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει πιστοποιητικός φορέας. Όμως, οι ελληνικές επιχειρήσεις που εξάγουν στην Αγγλία (ή θέλουν να εξάγουν στην Αγγλία) μπορούν να πιστοποιηθούν από την BUAV
http://www.gocrueltyfree.org/e_retailers.php

και όσες εξάγουν στην Αμερική ή στον Καναδά μπορούν να πιστοποιηθούν από την CCIC
http://www.leapingbunny.org/industry.php

Τι είναι το Leaping Bunny;

Είναι το σήμα που υπάρχει σε προϊόντα επιχειρήσεων που ακολουθούν είτε το Humane Cosmetics Standard (HCS), ή το Humane Household Products Standard (HHPS), ή το Corporate Standard of Compassion for Animals, τα μόνα διεθνή Πρότυπα για καλλυντικά και απορρυπαντικά που είναι πραγματικά cruelty-free (δηλ. που δεν "περιέχουν" βαναυσότητα σε ζώα μέσα στα συστατικά τους).