Θέλω θα πει μπορώ

Ή αλλιώς, πώς οι καθημερινές επιλογές μας είναι "πολιτικές" τοποθετήσεις.

Η ζωή μας είναι γεμάτη από αποφάσεις. Για το τι θα φάμε. Για το τι θα φορέσουμε. Για το πώς θα περάσουμε το απόγευμά μας. Για το αν θα ενημερωθούμε για κάποια θέματα. Για το αν θα μάθουμε ξένες γλώσσες. Για το αν θα βάλουμε την άσκηση στην καθημερινότητά μας.

Αυτό που ξεχνάμε στην πορεία είναι ότι κάθε απόφασή μας εμπεριέχει αυτομάτως την απόρριψη "ανταγωνιστικών" εναλλακτικών επιλογών. Αν παραγγείλω κρέας και πατάτες ΔΕΝ θα παραγγείλω όσπρια. Αν μελετήσω αγγλικά το απόγευμα ΔΕΝ θα πάω βόλτα. Αν ενημερωθώ για κάποιο θέμα που με ενδιαφέρει ΔΕΝ θα δω τηλεόραση. Αν αγοράσω ένα μάλλινο ρούχο ΔΕΝ θα αγοράσω βαμβακερό. Αν περάσω στις εξετάσεις κλέβοντας, δεν γίνεται να τις περάσω ταυτόχρονα με το σπαθί μου. Αν επιλέξω να ζήσω με τον/την Χ, ΔΕΝ μπορώ να ζήσω ταυτόχρονα με τον/την Υ.

Με αυτήν την έννοια, κάθε απόφασή μας έχει "κόστος". Ναι, κόστος. Ποιο είναι το κόστος αυτό; Είναι η απόρριψη των εναλλακτικών επιλογών. Είναι αυτά που ΔΕΝ μπορώ να κάνω ακριβώς επειδή αποφασίζω να κάνω κάτι άλλο.

Για παράδειγμα, η απόφασή μου να φάω κρέας και πατάτες σήμερα "κοστίζει" σε όρους ενός γεύματος με όσπρια και λαχανικά που ΔΕΝ μπορώ να φάω ταυτόχρονα. Η απόφασή μου να μελετήσω αγγλικά μία ώρα την ημέρα κοστίζει μία βόλτα (που δεν θα κάνω). Η απόφασή μου να αγοράσω ένα δερμάτινο πανωφόρι για το χειμώνα κοστίζει σε όρους ενός πανωφοριού από φυτικές ίνες που θα μπορούσε να μου είχε καλύψει την ίδια ανάγκη, αλλά δεν θα το αγοράσω. Η απόφασή μου να αποχαυνωθώ στην τηλεόραση κοστίζει την ενημέρωση που θα μπορούσα να είχα πάρει αν χρησιμοποιούσα τον ίδιο χρόνο διαβάζοντας. Η απόφασή μου να περάσω τις εξετάσεις κλέβοντας, μου κοστίζει επειδή μου στερεί την δυνατότητα να τις περάσω με το σπαθί μου. Η απόφασή μου να ζήσω με τον Χ, "κοστίζει" τον Υ.

Με άλλα λόγια, κάθε απόφασή μας, κάθε επιλογή μας, κάθε πράξη μας, αποκλείει όλες τις άλλες αποφάσεις, επιλογές, ή πράξεις μας που θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει.

Με αυτή την έννοια, κάθε απόφασή μας, οσοδήποτε απλή και αν μας φαίνεται, είναι μία τοποθέτηση που κάνουμε απέναντι στον εαυτό μας και στον κόσμο. Και μάλιστα είναι μία "πολιτική" τοποθέτηση, διότι μέσα από τις αποφάσεις μας δείχνουμε τις προτεραιότητές μας και μέσα από αυτές τις αξίες μας για το πώς θέλουμε να είναι ο κόσμος που ζούμε.

Φυσικά, το τι εναλλακτικές έχουμε στη διάθεσή μας παίρνει αρκετή συζήτηση. Αν νομίζω ότι η μόνη μου διαθέσιμη επιλογή είναι το Α, τότε δεν τίθεται καν θέμα επιλογής. Όμως, τις περισσότερες φορές, τις διαθέσιμες επιλογές μας τις δημιουργούμε μόνοι μας, είναι περισσότερο προϊόν του μυαλού μας παρά των περιστάσεων.

Για παράδειγμα, ακούω πολλές φορές γύρω μου "θέλω να αγοράζω cruelty-free καλλυντικά, αλλά δεν βρίσκω cruelty-free προϊόντα στα καταστήματα, γι' αυτό δεν αγοράζω". Δηλαδή, δεν έχουμε άλλη επιλογή;

Πρέπει να σκεφτούμε ότι αυτή η έλλειψη εναλλακτικών σε μεγάλο βαθμό δημιουργείται από εμάς τους ίδιους, για δύο κυρίως λόγους:
1. δεν ζητάμε από τα καταστήματα που συνήθως ψωνίζουμε να φέρουν τα προϊόντα που εμείς θέλουμε.
2. δεν κάνουμε τον κόπο να τα αναζητήσουμε σε άλλα καταστήματα που τα έχουν.

Επιλέγοντας να μην ζητήσουμε από τα καταστήματα ή να μην αναζητήσουμε αυτά τα προϊόντα σε καταστήματα που τα διαθέτουν, παίρνουμε ταυτόχρονα και μία άλλη απόφαση: να συνεχίσουμε να χρηματοδοτούμε τα πειράματα για καλλυντικά. Για όποιους λόγους και να το κάνουμε, π.χ. γιατί πιστεύουμε ότι δεν έχουμε χρόνο να τα αναζητήσουμε, ή γιατί δεν θέλουμε να χάσουμε την ευχαρίστηση των αυθόρμητων αγορών κ.ά., η απόφασή μας αυτή είναι εντελώς σεβαστή και λογική.

Όμως είναι οξύμωρο να λέμε ταυτόχρονα "θέλω, αλλά δεν τα βρίσκω".

Γιατί "θέλω" θα πει "μπορώ".

Το πόσες εναλλακτικές επιλογές έχουμε εξαρτάται από εμάς. Είναι στο χέρι μας να τις δημιουργήσουμε ή να τις διεκδικήσουμε.


----------------------------------------------------------------
Δείτε τον κατάλογο με τα cruelty-free προϊόντα στην Ελλάδα.

_